گروه نرم افزاری آسمان

8 / 7زیارت هفتم


مصباح الزائر :زیارت سوم ، از امام هادی که درودهای خدا بر او باد ، روایت شده که اذن دخولِ (1) آن را در زیارت امام زمان علیه السلام ذکر کردیم و در این جا ، دنباله آن را می آوریم : سپس ، در حالی که پای راست را بر پای چپ ، مقدّم می داری ، وارد می شوی و می گویی : به نام خدا و با یاری او و بر دین پیامبر خدا . گواهی می دهم که جز خدای بی انباز ، خدای دیگری نیست ، و گواهی می دهم که محمّد ، بنده و پیامبر اوست . درودهای خدا و سلام های فراوانش بر او باد ! سپس ، رو به ضریح می کنی و قبله را پشتِ سرت قرار می دهی و با یکصد مرتبه تکبیر گفتن ، خدا را بزرگ می داری و می گویی : به نام خداوند رحمتگر مهربان . گواهی می دهم که خدایی جز خدای یگانه بی شریک نیست ، همان گونه که او برای خود ، گواهی می دهد و فرشتگان و دانایان از میان آفریدگانش ، بر آن، گواهی می دهند . خدایی جز خدای شکست ناپذیر حکیم نیست . گواهی می دهم که محمّد ، بنده برگزیده و پیامبر پسندیده اوست . وی را به هدایت و دین حق فرستاد تا بر همه دین ها چیره شود ، هر چند مشرکان را خوش نیاید . خدایا ! بهترین و کامل ترینِ درودها ، بالنده ترین و فراگیرترینِ برکت ها ، و پاک ترین و کامل ترینِ درودها را بر سَرور ما محمّد ، بنده و فرستاده ات ، قرار ده ؛ او که پیامبر و رازدارت ، ولیّ و پسندیده و برگزیده ات ، و برگرفته و مخصوص و خالص گشته ات ، و امین و شاهدت ، راه نما به سویت ، آشکار کننده امرت ، خیرخواه برایت ، مجاهد در راهت ، مدافع دینت ، آشکار کننده بُرهان هایت ، ره یافته به اطاعتت ، ارشاد کننده به رضایتت ، در بر گیرنده وحْیَت ، پاسدار عهدت ، امضا و اجرا کننده امرت ، تأیید شده با نور تابناک و استوار گشته با امر پسندیده ، معصوم از هر خطا و لغزش ، پاک از هر آلودگی و تباهی ، برانگیخته با بهترین دین و مذهب ، راست کننده کژی و انحراف ، اقامه کننده دلیل و حجّت روشن ، ویژه گشته به چیرگی در استدلال و روشن ساختن راه ، آشکار کننده آنچه از توحیدت ، پوشیده مانده و احیا کننده آنچه از عبادتت پنهان مانده ، پایان بخش گذشته و گشاینده آنچه بسته مانده ، برگزیده از میان مردمانت و انتخاب شده برای کشف حقایقت است و نشانه های هدایت ، به وسیله او پیدا می گردند و ظلمت های تاریک ، با او روشن می شوند ؛ همو که دور کننده جولان های باطل و در هم کوبنده هجوم گم راهی ها ، برگرفته از سرشت کرامت و بیرون آمده از بزرگی های کهن ، نهالگاه افتخارهای ریشه دار و شاخه بلند برگدار میوه دار ، برگزیده از درخت برگزیدگان و چراغ نور و قلّه والایی و دل صحرای مکّه ، (2) مبعوث گشته به حق و برهان تو بر همه خلق ، پایان بخش پیامبرانت و حجّت رسایت در زمین و آسمان توست . خدایا ! درودی چنان پُرسود بر او فرست که سود ، در آن گم باشد و چنان برکتی از توسّل [بندگان] به آن درود ، فراهم ساز که همه علاقه مندان به وی را فراتر بَرَد و پس از این ، چنان تکریم و تجلیلی از او به جای آور که گستره آرزوها نیز در آن در مانَد تا از کَرَمت بر جایگاه های درجه بندی شده ، بالا و بالاتر رود و از نعمت هایت به برترین منزل های موهبتی برسد . خدایا ! حقّ واجب او را از ستمکاران بر او و برگزیدگان از نزدیکانش بگیر . خدایا ! بر ولیّت ، و سرپرست دینت ، و بر پا دارنده عدالت پس از پیامبرت ، علی بن ابی طالب ، امیر مؤمنان ، پیشوای پرهیزگاران ، سَرور اوصیا، شاه دین ، زمامدار روسِپیدان ، قبله عارفان ، نشانه رهروان ، محکم ترین رشته و ریسمان استوار تو ، جانشین پیامبرت بر همه مردمان ، و وصیّ او در دنیا و دین ، درود فرست ؛ آن که بزرگ ترین رادمرد (مؤمن راستین) در میان مردم ، جدا کننده روشن میان حلال و حرام ، یاور اسلام و شکننده بت ها ، عزّت دهنده دین و حامی آن ، محافظ پیامبر و کفایت کننده او ، تنها برادر او در روز برادری و کسی که برای او مانند هارون برای موسی بود ، پنجمین فرد از اصحاب کَسا ، همسر سَرور زنان ، ایثار کننده غذا با شدّت گرسنگی ، سپاس گزاری شده از سعیَش در سوره «هَلْ أَتَی» ، چراغ هدایت ، جایگاه پروامندی ، محلّ عقل و قُلّه خِرد ، دعوتگر به دلیل روشن و بزرگ ، مسافر دورترین مقصد ، بالا رونده تا شُکوه و والایی ، و دانا به تأویل [ قرآن ]و ذکر است ؛ کسی که فرشتگان خاصّت را خادم و آورنده ظرف آب وضو و حوله اش کردی ؛ آن که خورشید را پس از نزدیک شدن به غروبش ، برایش باز گرداندی تا نماز واجبش را در اوّل وقتش بگزارد و آن گاه که [ تنها دینار خود را ] به مقداد قرض داد ، از خوراک بهشتیان به وی خوراندی و هنگامی که جان خود را [ در بستر پیامبر ]برای جلب خشنودی تو به خطر انداخت ، با او به فرشتگانت بالیدی و ولایتش را یکی از واجبات، قرار دادی و شوربخت است آن که به بعضی ، اقرار و برخی را انکار کند ؛ همان جوهره نیکان ، معدن افتخار ، تقسیم کننده بهشت و دوزخ ، صاحب اعراف [ در روز قیامت ] ، پدر امامان شریف ، مظلومی که حقّش غصب شده ، شکیبایِ به حساب خدا گذارنده ، نثار کننده خون خود و خانواده ، بی آن که انتقامش گرفته شود ، و نقطه امید خویشان و عزیزانش ؛ (3) درودی که فزونی اش پایان نگیرد و از استواری اش کاسته نشود . خدایا ! جامه های زربفت نعمت را بر او بپوشان و تاج کرامت را بر سر او بگذار و او را تا عالی ترین درجه و مقام ، بالا ببر تا به پیامبرت که بر او و خاندانش درود باد بپیوندد ، و به سود او و زیان ستمکاران بر او ، حکم بده که تو در حکمت ، دادگری . خدایا ! درود فرست بر طاهره بتول ، زهرا ، دختر پیامبر صلی الله علیه و آله ، مادر امامان ره نما ، سَرور زنان جهانیان ، وارث بهترینِ پیامبران و همراه بهترینِ وصیّان ، درآینده به سوی تو با درد و رنج مصیبت پدرش و با شکایت از ظلم رفته بر او از سوی غاصبان حقّش ، ناخشنود از امّتی که حقّت را در یاری او پاس نداشتند چرا که شب به خاک سپرده شد ؛ آن که حقّش را غصب کردند و غصّه آن را به گلو برد ؛ درودی که حدّی برای اندازه آن و نهایتی برای گستره آن و پایانی برای شماره آن نباشد . خدایا ! بهترین عوض ها را در سرای جاوید ، به جای سختی های سرای فنا ، برایش به عهده بگیر و او را به نهایتِ آرزوها و بالاترین خواست هایش در حقّ دشمنانش برسان ، تا آن جا که هیچ یک از دوستداران ، از ناراحتی او ناراحت نمانَد ، جز آن که راضی شود ، که تو قدرتمندترینِ پاسخگویان به مظلومان و دادگرترینِ قاضیان هستی . خدایا ! او را در تکریم ، به همسر و پدرش بپیوند و حقّش را از ظلم کنندگان به او بگیر . خدایا ! بر امامان راه یافته و زمامداران راه نما و سَروران معصوم ، پرهیزگاران نیکوکار ، جایگاه های وقار و آرامش ، خزانه داران دانش ، نهایت بردباری و افتخار ، سیاست مدار بندگان و ارکان سرزمین ها و راه نمایان درستی ، خِردمندان باشُکوه ، دانایان به شریعتت و بی رغبتان به دنیا ، چراغ هایی در دل تاریکی ، چشمه های حکمت ، ولی نعمتان ، دستاویز امّت ها ، همراهان قرآن و آیات آن ، امینان و اختیارداران تأویل ، مترجمان و راه نمایان وحی ، پیشوایان هدایت ، مناره هایی در ظلمات ، نشانه هایی برای پرهیزگاری و پناهگاه هایی برای مردم ، پاسداران اسلام ، حجّت های تو بر همه مردمان ، درود فرست : بر حسن و حسین ، دو سَرور جوانان بهشتی و دو نواده پیامبر رحمت ، و بر علی بن الحسین ، سجّاد ، زین العابدین ، و بر محمّد بن علی ، شکافنده علم دین ، و بر جعفر بن محمّد ، صادق امین ، و بر موسی بن جعفر کاظم بردبار ، و بر علی بن موسی ، رضا و وفادار ، و بر محمّد بن علی ، نیکوکار با تقوا ، و بر علی بن محمّد ، برگزیده پاک ، و حسن بن علی ، راه نمای خشنود به قضا ، و بر حجّه بن الحسن ، صاحب عصر و زمان ، وصیّ وصیّان و دنباله پیامبران ، نهان از مردمان و آرزوی همگان برای آشکار ساختن حقّت ، مهدی منتظَر و قیام کننده انتقام گیر . خدایا ! بر همه آنان ، درود فرست ؛ درودی ماندگار در جهان که آنان را بِدان ، تا برترین محلّ مُکرَّمان برسانی . خدایا ! آنان را در تکریم ، به جدّ و پدرشان بپیوند و حقّشان را از ستمکاران بر ایشان ، بگیر . گواهی می دهم ای مولای من که شما مطیعان خدا ، قیام کنندگان به امر او ، عاملان به خواست او و رستگاران به کرامت او هستید . شما را با علمش برگزید و برای غیب خویش ، بر گرفت و رازدار خود نمود و با هدایت خویش ، عزیزتان داشت و برهان های خود را ویژه شما ساخت و با روح خویش ، تأییدتان کرد و شما را جانشینان خود در زمین ساخت و دعوتگران به حقّش و شاهدان بر خلقش و یاوران دینش و حجّت هایی بر مردمانش و مترجمانِ وحْیَش و خزانه داران علمش و جایگاه وا سپاریِ حکمتش قرار داد . شما را از گناهان ، نگاه داشت و از عیب ها پاک کرد و بر غیب ها ، امینتان ساخت . ای سرپرستان من ! شما را با شناخت حقّتان زیارت کردم ، شأن شما را می دانم ، به هدایتتان ره یافته ام ، دنباله رو شما هستم ، پیرو سنّت شمایم ، به ولایت شما چنگ زده ام ، به رشته شما در آویخته ام . مطیع فرمان شما ، دوستدار دوستان شما ، و دشمنِ دشمنان شما هستم و می دانم که حق در شما و با شماست . به وسیله شما به خدا توسّل می جویم و آبروی شما را شفیع درگاه او می کنم . و بر او حق است که درخواست کننده امیدوار به آنچه به زائرانِ گوش به فرمان شما وعده داده شده است ، را ناامید باز نگرداند . خدایا ! همان گونه که به من توفیق ایمان به پیامبرت و تصدیق دعوتش را دادی ، و به اطاعت او و پیروی دینش ، بر من منّت نهادی و مرا به شناخت او و امامان از نسل او ، ره نمودی و ایمان را با شناخت آنان ، کامل نمودی و اعمال را با ولایت و اطاعت آنان ، پذیرفتی و از بندگان ، عبادت درود فرستادن بر آنان را خواستی و ایشان را کلید دعا و سبب اجابت ، قرار دادی ، پس بر همه آنان ، درود فرست و مرا به خاطر ایشان ، در دنیا و آخرت ، آبرومند و مقرّب قرار ده . خدایا ! گناهان ما را به سبب ایشان ، بیامرز و عیب هایمان را بپوشان و واجباتمان را سپاس گزاری شده ، مستحبّاتمان را نیکو و پذیرفته ، دل هایمان را به ذکرت ، آباد ، جان هایمان را به طاعتت ، شادمان و انداممان را زیر مهمیز خدمتت ، رام و نام هایمان را میان خاصّان درگاهت ، مشهور ، روزی هایمان را از جانبت روان ، و حاجت هایمان را نزدت آسان بگردان ، به رحمتت ای مهربان ترینِ مهربانان ! خدایا ! وعده ات را به آنان ، محقَّق گردان و با شمشیر قائمشان ، زمینت را پاک کن و با او ، قوانین تعطیل شده و احکامِ بر زمین مانده و تغییر یافته ات را بر پا دار ، و با او ، دل های مُرده را زنده کن و خواسته های پراکنده را گِرد هم بیاور و زنگار ستم را از راهت بزُدای تا حق به بهترین صورت ، بر دستان او ظاهر شود و باطل و باطل گرایان ، با نور دولتش هلاک گردند و هیچ بخشی از حق را از بیم هیچ کس ، پنهان ندارد . خدایا ! فَرَجشان را پیش انداز و چیرگی شان را آشکار ساز و ما را به راه آنان ببر و بر ولایت ایشان بمیران و در زمره ایشان و زیر پرچم آنان ، محشور بگردان و بر حوضشان در آور و از جام ایشان ، به ما بنوشان و میان ما و ایشان ، جدایی مینداز و ما را از شفاعتشان ، محروم مگردان تا به عفو و آمرزش تو دست یابیم و به سوی رحمت و رضایتت بیاییم ، ای خدای حق ! ای پروردگار جهانیان ! ای که رحمتش به مؤمنان ، نزدیک است و ما بدون تردید ، دوستداران تو هستیم ! ای که هر گاه قرار گرفتن در معرض خشمش ما را هراسناک می کند ، همدم خوش گمانی به او می شویم ! ما میان بیم و امید ، مطمئن و مراقبیم . در طلب گذشت و آمرزشت ، روی آورنده ایم و در برابر قدرت و عزّتت ، گردنْ خم کرده ایم . بر محمّد و خاندان پاکش ، درود فرست و دعایمان را به سبب آنها ، مستجاب کن و دوستی ما را با آنان ، مانع آتش بگردان ! خدایا ! ما را به راه میانه ، بینا کن تا بر آن ، اعتماد کنیم . جایگاه رشد را نشان ده تا بر آن در آییم . خطاهایمان را به صواب ، تبدیل بفرما و دل هایمان را پس از هدایت شدن ، منحرف مگردان و از نزد خودت بر ما رحمت عطا کن ، ای که از فراوانی جود و کَرَمش ، وهّاب (بسیار بخشنده) نامیده شده است ! در دنیا و آخرت ، به ما نیکی ده و اگر به سبب دستاوردهایمان ، مستحقّ آتش شدیم ، ما را از عذاب آن ، حفظ کن ، به رحمتت ، ای مهربان ترینِ مهربانان ! (4) سپس ، نماز زیارت را می خوانی و باز می گردی و نزد ضریح می ایستی و می گویی : ای ولیّ خدا ! میان من و خدای عزوجل گناهانی است که جز رضایت او ، آنها را ریشه کن نمی کند . پس به حقّ کسی که تو را رازدار خود کرد و کار خلقش را به تو وا نهاد و اطاعت از خود را با اطاعت از تو ، و دوستی با خود را با دوستی با تو همراه ساخت ، اصلاح رابطه من و خدای عزوجل را به عهده بگیر و نصیب مرا از زیارتت ، وارد ساختن من به جمع زائران خالصت قرار ده ؛ آنان که آزادی شان [ از عذاب جهنم ] را از خدای عزوجل می طلبی و پاداش نیکودادن به ایشان را از او می خواهی . من ، امروز به قبرت پناه آورده ام و به دفاع نیکویت از من ، پناهنده ام . پس جبران کن و مرا دریاب . ای مولای من ! از خدای عزوجل ، [ اصلاح ] کارهایم را بخواه ، که تو نزد خدای عزوجل ، جایگاهی والا داری . خداوند ، بر تو درود و سلام بفرستد ! سپس ضریح را ببوس و رو به قبله کن و دستانت را بالا ببر و بگو : خدایا ! هنگامی که اطاعت او را بر من واجب کردی و با دوستی با او ، مرا بزرگ داشتی ، دانستم که این ، از جلالت مرتبه او نزد تو و نصیب نفیس او پیش تو و نزدیکی جایگاهش به توست . از این رو ، به قبرش پناه بردم ، پناه بردن کسی که می داند شفاعتش رد نمی شود . پس به حقّ علم همیشگی ات به او و رضایت نیکویت از او ، از من و پدر و مادرم راضی شو و برای آتش ، راه و سیطره ای بر من مگذار ، به رحمتت ، ای مهربان ترینِ مهربانان ! . آن گاه ، جا به جا شو و در پشت قبر بِایست و آن را پیش رویت قرار بده و دستانت را بلند کن و بگو : خدایا ! اگر شفیعی نزدیک تر از محمّد و اهل بیت برگزیده اش ، پرهیزگاران نیکوکار که بر او و آنان ، سلام باد ، می یافتم ، بی تردید ، او را به درگاه تو شفیع می کردم . این ، قبر یکی از اولیای تو و سروری از برگزیدگان توست ، که اطاعتش را بر مردم ، لازم ساخته ای . او را پیشِ روی خود قرار داده ام و ای خدای من ، به حرمتش نزد تو ، و حقّ تو بر او ، از تو می خواهم که یک نگاه از نگاه های مهربانانه ات را به من بیندازی تا پریشانی ام را برطرف سازی و حالم را در دنیا و آخرت ، به سامان کنی ، که تو بر هر کاری ، توانایی . خدایا ! هنگامی که گناهانم از شماره بیرون شد و از اندازه گذشت ، دانستم که شفاعت هر شفاعت کننده ای جز دوستانت ، به آن نمی رسد . پس ، از شهرم تا مرقد ولیّت را به قصد مژده [ ی شفاعت ]پیمودم و به محکم ترین رشته آن ، چنگ زدم و اکنون ای مولای من به او شفاعت می جویم و تو را به او سوگند می دهم . بر غربتم رحم آور و توبه ام را بپذیر . خدایا ! نه بر [ کارهای ]شایسته گذشته ام تکیه دارم ، نه به کار نیکی که برایم حجّتی بر پا دارد ، اعتماد دارم . اگر همه نیکی های همه خلقت را پیش می فرستادم و سپس از اطاعت اولیایت ، سرپیچی می کردم ، آن نیکی ها ، مرا از جوار تو می رانْد و نمی توانست میان من و آتش تو ، جدایی بیندازد . از این رو ، دانستم که برترین اطاعت از تو ، اطاعت از اولیای توست . خدایا ! بر روی آوردنم به کسی که با او به تو روی می آورم ، رحم کن ، که من می دانم نزد تو ، کسی بلندْ مرتبه تر از آنان نمی یابم ، ای مهربان ترینِ مهربانان ! خدایا ! تو به نعمت بخشی ، شناخته شده ای و ولیّت به شفاعت زائرانش معروف است . پس هر گاه از سر لطف ، مرا شفاعت کند ، تو به من روی می آوری و هر گاه تو به من روی بیاوری ، به جایگاهی در بهشت ، دست خواهم یافت . خدایا ! همان گونه که با آنان به تو توسّل می جویم تا با خشنودی و نعمت هایت بر من منّت نهی ، خدایا او را از ما راضی بدار و بر ما ، ناخشنود مدار و ما را به وسیله او ، هدایت کن و در باره او گم راه مگردان و در باره او ما را به راهی بدار که تو برگزیده ای و اطاعتم را به نیّت خالصم در درود فرستادنم ، بیفزای ، ای مهربان ترینِ مهربانان ! خدایا ! بر برگزیدگان خلقت ، محمّد و خاندانش ، درود فرست ، همان گونه که آنان را بر جهانیان برگزیدی و با علم خویش ، بر پیشینیان ، مقدّم داشتی . خدایا ! بر حجّتت و برگزیده مردمانت ، جایگزین پیامبرت ، بر پا دارنده احکامت ، علی بن ابی طالب علیه السلام ، درود فرست و بر فاطمه زهرا ، سَرور زنان جهانیان ، درود فرست ، و بر حسن و حسین ، دو گوشواره عرشت و ره نمای مردمت به سوی تو و دعوتگران به تو ، درود فرست . خدایا ! بر علی ، محمّد ، جعفر ، موسی ، علی ، محمّد ، علی ، حسن ، و جانشین شایسته و ماندگار ، درود فرست ؛ [ همانان که ] چراغ هایی در دلِ تاریکی اند و حجّت هایی بر همه مردمان ، و خزانه داران علم تا نابود نشود ، و حامیان دین تا آسیب نبیند ؛ درودی که جزای آن ، کامل ترین رضایت و بالنده ترین برکت ها و نیز احسانت باشد . خدایا ! همه دشمنان آنان را ، از جن و اِنس ، لعنت کن و عذاب دردناک را بر آنان ، دوچندان ساز . سپس ، آن جا ، دعایی را که امر شده در عصر غیبت بخوانند ، می خوانی . . . و آن گاه ، این را هم می گویی : خدایا ! مرا دلْ آرام به قَدَرت ، خشنود به قضایت ، حریص بر ذکر و دعایت ، دوستدارِ برگزیدگان اولیایت و محبوب در زمین و آسمانت ، شکیبا بر فرود آمدن بلایت ، مشتاق بر شادی دیدارت ، اندوزنده توشه پرهیزگاری برای روز جزایت ، پیروی کننده سنّت های اولیایت ، رهاکننده اخلاق دشمنانت ، و به جای دنیا ، مشغول به ستایش و ثنایت ، قرار بده.



1- .این اذن دخول ، ذیل عنوان «اذن ورود خواستن» گذشت (ر. ک: ص 165 ح 3199) .
2- .یعنی ازمیان بهترین و شریف ترین افراد مکّه .
3- .شاید تغییری درعبارت عربی راه یافته و منظور اصلی ، این باشد : آن که با وجود خویشانش ، و در میان عزیزانش ، مورد ستم و قهر ، قرار گرفت .
4- .از اینجا به بعد در المزار الکبیر ، نیست



8 / 8الزِّیارَهُ الثّامِنَهُالزِّیارَهُ الجامِعَهُ الکَبیرَهُ (1)عیون أخبار الرضا علیه السلام عن موسی بن عمران (2) النخعی:قُلتُ لِعَلِیِّ بنِ مُحَمَّدِ بنِ عَلِیِّ بنِ موسیَ بنِ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدِ بنِ عَلِیِّ بنِ الحُسَینِ بنِ عَلِیِّ بنِ أبی طالِبٍ علیهم السلام : عَلِّمنی یَابنَ رَسولِ اللّهِ قَولاً أقولُهُ بَلیغا کامِلاً إذا زُرتُ واحِدا مِنکُم. فَقالَ: إذا صِرتَ إلَی البابِ فَقِف وَاشهَدِ الشَّهادَتَینِ وأنتَ عَلی غُسلٍ، فَإِذا دَخَلتَ ورَأَیتَ القَبرَ فَقِف وقُل: «اللّهُ أکبَرُ» ثَلاثینَ مَرَّهً . ثُمَّ امشِ قَلیلاً وعَلَیکَ السَّکینَهُ وَالوَقارُ، وقارِب بَینَ خُطاکَ، ثُمَّ قِف وکَبِّرِ اللّهَ عَزَّ وجَلَّ ثَلاثینَ مَرَّهً . ثُمَّ ادنُ مِنَ القَبرِ وکَبِّرِ اللّهَ أربَعینَ مَرَّهً تَمامَ مِئَهِ تَکبیرَهٍ. ثُمَّ قُل: السَّلامُ عَلَیکُم یا أهلَ بَیتِ النُّبُوِّهِ ، ومَوضِعَ الرِّسالَهِ، ومُختَلَفَ (3) المَلائِکَهِ ، ومَهبِطَ الوَحی، ومَعدِنَ الرَّحمَهِ (4) ، وخُزّانَ العِلمِ، ومُنتَهَی الحِلِم، واُصولَ الکَرَمِ ، وقادَهَ الاُمَمِ، وأولِیاءَ النِّعَمِ، وعناصِرَ الأَبرارِ، ودَعائِمَ الأَخیارِ، وساسَهَ العِبادِ، وأرکانَ البِلادِ، وأبوابَ الإِیمانِ، واُمَناءَ الرَّحمنِ، وسُلالَهَ النَّبِیّینَ، وصَفوَهَ المُرسَلینَ، وعِترَهَ خِیَرَهِ رَبِّ العالَمینَ، ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ. السَّلامُ عَلی أئِمَّهِ الهُدی، ومَصابیحِ الدُّجی، وأعلامُ التُّقی، وذَوِی النُّهی (5) ، واُولِی الحِجا (6) ، وکَهفِ الوَری، ووَرَثَهِ الأَنبِیاءِ، وَالمَثَلِ الأَعلی، وَالدَّعوَهِ الحُسنی ، وحُجَجِ اللّهِ عَلی أهلِ الآخِرَهِ وَالاُولی، ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ . السَّلامُ عَلی مَحالِّ مَعرِفَهِ اللّهِ، ومَساکِنِ بَرَکَهِ اللّهِ، ومَعادِنِ حِکمَهِ اللّهِ، وحَفَظَهِ سِرِّ اللّهِ، وحَمَلَهِ کِتابِ اللّهِ، وأوصِیاءِ نَبِیِّ اللّهِ، وذُرِّیَّهِ رَسولِ اللّهِ صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وآلِهِ ، ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ. السَّلامُ عَلَی الدُّعاهِ إلَی اللّهِ، وَالأَدِلّاءِ عَلی مرَضاهِ اللّهِ، وَالمُستَقِرّینَ فی أمرِ اللّهِ ونَهیِهِ ، وَالتّامّینَ فی مَحَبَّهِ اللّهِ، وَالمُخلِصینَ فی تَوحیدِ اللّهِ، وَالمُظهِرینَ لِأَمرِ اللّهِ ونَهیِهِ، وعِبادِهِ المُکرَمینَ، الَّذینَ لا یَسبِقونَهُ بِالقَولِ وهُم بِأَمرِهِ یَعمَلونَ، ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ. السَّلامُ عَلَی الأَئِمَّهِ (7) الدُّعاهِ، وَالقادَهِ الهُداهِ، وَالسّادَهِ الوُلاهِ، وَالذّادَهِ الحُماهِ، وأهلِ الذِّکرِ، واُولِی الأَمرِ، وبَقِیَّهِ اللّهِ وخِیَرَتِهِ، وحِزبِهِ وعَیبَهِ عِلمِهِ ، وحُجَّتِهِ وصِراطِهِ، ونورِهِ وبُرهانِهِ ، ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ. أشهَدُ أن لا إلهَ إلَا اللّهُ، وَحدَهُ لا شَریکَ لَهُ، کَما شَهِدَ اللّهُ لِنَفسِهِ، وشَهِدَت لَهُ مَلائِکَتُهُ، واُولُو العِلمِ مِن خَلقِهِ، لا إلهَ إلّا هُوَ العَزیزُ الحَکیمُ، وأشهَدُ أنَّ مُحَمَّدا عَبدَهُ المُصطَفی ، ورَسولُهُ المُرتَضی، أرسَلَهُ بِالهُدی ودینِ الحَقِّ لِیُظهِرَهُ عَلَی الدّینِ کُلِّهِ ولَو کَرِهَ المُشرِکونَ. وأشهَدُ أنَّکُمُ الأَئِمَّهُ الرّاشِدونَ ، المَهدِیّونَ المَعصومونَ المُکَرَّمونَ ، المُقَرَّبونَ المُتَّقونَ، الصّادِقونَ المُصطَفَونَ، المُطیعونَ للّهِِ، القَوّامونَ بِأَمرِهِ، العامِلونَ بِإِرادَتِهِ، الفائِزونَ بِکَرامَتِهِ، اصطَفاکُم بِعِلمِهِ، وَارتَضاکُم لِغَیبِهِ (8) ، وَاختارَکُم لِسِرِّهِ، وَاجتَباکُم بِقُدرَتِهِ، وأعَزَّکُم بِهُداهُ، وخَصَّکُم بِبُرهانِهِ، وَانتَجَبَکُم لِنورِهِ، وأیَّدَکُم بِروحِهِ، ورَضِیَکُم خُلَفاءَ فی أرضِهِ، وحُجَجا عَلی بَرِیَّتِهِ، وأنصارا لِدینِهِ، وحَفَظَهً لِسِرِّهِ، وخَزَنَهً لِعِلمِهِ، ومُستَودِعا لِحِکمَتِهِ، وتَراجِمَهً لِوَحیِهِ، وأرکانا لِتَوحیدِهِ، وشُهَداءَ عَلی خَلقِهِ، وأعلاما لِعِبادِهِ، ومَنارا فِی بِلادِهِ ، وأدِلّاءَ عَلی صِراطِهِ . عَصَمَکُمُ اللّهُ مِنَ الزَّلَلِ، وآمَنَکُم مِنَ الفِتَنِ، وطَهَّرَکُم مِنَ الدَّنَسِ، وأذهَبَ عَنکُمُ الرِّجسَ وطَهَّرَکُم تَطهیراً. فَعَظَّمتُم جَلالَهُ، وأکبَرتُم (9) شَأنَهُ، ومَجَّدتُم کَرَمَهُ، وأدمَنتُم (أدَمتُم) ذِکرَهُ، ووَکَّدتُم میثاقَهُ، وأحکَمتُم (10) عَقدَ طاعَتِهِ، ونَصَحتُم لَهُ فِی السِّرِّ وَالعَلانِیَهِ، ودَعَوتُم إلی سَبیلِهِ بِالحِکمَهِ وَالمَوعِظَهِ الحَسَنَهِ، وبَذَلتُم أنفُسَکُم فی مَرضاتِهِ، وصَبَرتُم عَلی ما أصابَکُم فی جَنبِهِ، وأقَمتُمُ الصَّلاهَ، وآتَیتُمُ الزَّکاهَ، وأمَرتُم بِالمَعروفِ، ونَهَیتُم عَنِ المُنکَرِ، وجاهَدتُم فِی اللّهِ حَقَّ جِهادِهِ، حَتّی أعلَنتُم دَعوَتَهُ، وبَیَّنتُم فَرائِضَهُ ، وأقَمتُم حُدودَهُ، ونَشَرتُم شَرائِعَ أحکامِهِ، وسَنَنتُم سُنَّتَهُ، وصِرتُم فی ذلِکَ مِنهُ إلَی الرِّضا، وسَلَّمتُم لَهُ القَضاءَ، وصَدَّقتُم مِن رُسُلِهِ مَن مَضی. فَالرّاغِبُ عَنکُم مارِقٌ، وَاللّازِمُ لَکُم لاحِقٌ، وَالمُقَصِّرُ فی حَقِّکُم زاهِقٌ (11) ، وَالحَقُّ مَعَکُم وفیکُم ومِنکُم وإلیکُم ، وأنتُم أهلُهُ ومَعدِنُهُ، ومیراثُ النُّبُوَّهِ عِندَکُم ، وإیابُ الخَلقِ إلَیکُم، وحِسابُهُم (12) عَلَیکُم، وفَصلُ الخِطابِ عِندَکُم، وآیاتُ اللّهِ لَدَیکُم، وعَزائِمُهُ فیکُم، ونورُهُ وبُرهانُهُ عِندَکُم، وأمرُهُ إلَیکُم. مَن والاکُم فَقَد وَالَی اللّهَ، ومَن عاداکُم فَقَد عادَی اللّهَ، ومَن أحَبَّکُم فَقَد أحَبَّ اللّهَ، [ ومَن أبغَضَکُم فَقَد أبغَضَ اللّهَ ] (13) ومَنِ اعتَصَمَ بِکُم فَقَدِ اعتَصَمَ بِاللّهِ . أنتُمُ السَّبیلُ الأَعظَمُ، وَالصِّراطُ الأَقوَمُ، وشُهَداءُ دارِ الفَناءِ، وشُفَعاءُ دارِ البَقاءِ، وَالرَّحمَهُ المَوصولَهُ (14) ، وَالآیَهُ المَخزونَهُ، وَالأَمانَهُ المَحفوظَهُ، وَالبابُ المُبتَلی بِهِ النّاسُ. مَن أتاکُم نَجا، ومَن لَم یَأتِکُم هَلَکَ . إلَی اللّهِ تَدعونَ، وعَلَیهِ تَدُلّونَ ، وبِهِ تُؤمِنونَ، ولَهُ تُسَلِّمونَ، وبِأَمرِهِ تَعمَلونَ، وإلی سَبیلِهِ تُرشِدونَ، وبِقَولِهِ تَحکُمونَ . سَعِدَ وَاللّهِ مَن والاکُم، وهَلَکَ مَن عاداکُم، وخابَ مَن جَحَدَکُم، وضَلَّ مَن فارَقَکُم، وفازَ مَن تَمَسَّکَ بِکُم، وأمِنَ مَن لَجَأَ إلَیکُم، وسَلِمَ مَن صَدَّقَکُم ، وهُدِیَ مَنِ اعتَصَمَ بِکُم ، ومَنِ اتَّبَعَکُم فَالجَنَّهُ مَأواهُ، ومَن خالَفَکُم فَالنّارُ مَثواهُ، ومَن جَحَدَکُم کافِرٌ، ومَن حارَبَکُم مُشرِکٌ، ومَن رَدَّ عَلَیکُم فَهُوَ فی أسفَلِ دَرَکٍ مِنَ الجَحیمِ. أشهَدُ أنَّ هذا سابِقٌ لَکُم فیما مَضی، وجارٍ لَکُم فیما بَقِیَ، وأنَّ أرواحَکُم ونورَکُم وطینَتَکُم واحِدَهٌ، طابَت وطَهُرَت بَعضُها مِن بَعضٍ، خَلَقَکُمُ اللّهُ أنوارا فَجَعَلَکُم بِعَرشِهِ مُحدِقینَ (15) ، حَتّی مَنَّ عَلَینا بِکُم، فَجَعَلَکُم فی بُیوتٍ (16) أذِنَ اللّهُ أن تُرفَعَ ویُذکَرَ فیهَا اسمُهُ، وجَعَلَ صَلاتَنا عَلَیکُم، وما خَصَّنا بِهِ مِن وِلایَتِکُم، طیبا لِخَلقِنا ، وطَهارَهً لِأَنفُسِنا، وتَزکِیَهً لَنا، وکَفّارَهً لِذُنوبِنا، فَکُنّا عِندَهُ مُسَلِّمینَ بِفَضلِکُم، ومَعروفینَ بِتَصدیقِنا إیّاکُم . فَبَلَغَ اللّهُ بِکُم أشرَفَ مَحَلِّ المُکَرَّمینَ، وأعلی مَنازِلِ المُقَرَّبینَ، وأرفَعَ دَرَجاتِ المُرسَلینَ (17) ، حَیثُ لا یَلحَقُهُ لاحِقٌ، ولا یَفوقُهُ فائِقٌ، ولا یَسبِقُهُ سابِقٌ، ولا یَطمَعُ فی إدراکِهِ طامِعٌ، حَتّی لا یَبقی مَلَکٌ مُقَرَّبٌ، ولا نَبِیٌّ مُرسَلٌ، ولا صِدّیقٌ ولا شَهیدٌ ، ولا عالِمٌ ولا جاهِلٌ، ولا دَنِیٌّ ولا فاضِلٌ، ولا مُؤمِنٌ صالِحٌ ولا فاجِرٌ طالِحٌ، ولا جَبّارٌ عَنیدٌ، ولا شَیطانٌ مَریدٌ، ولا خَلقٌ فیما بَینَ ذلِکَ شَهیدٌ ، إلّا عَرَّفَهُم جَلالَهَ أمرِکُم، وعِظَمَ خَطَرِکُم، وکِبَرَ شَأنِکُم، وتَمامَ نورِکُم، وصِدقَ مَقاعِدِکُم، وثَباتَ مَقامِکُم، وشَرَفَ مَحَلِّکُم ومَنزِلَتِکُم عِندَهُ، وکَرامَتَکُم عَلَیهِ، وخاصَّتَکُم لَدَیهِ، وقُربَ مَنزِلَتِکُم مِنهُ. بِأَبی أنتُم واُمّی وأهلی ومالی واُسرَتی، اُشهِدُ اللّهَ واُشهِدُکُم ، أنّی مُؤمِنٌ بِکُم وبِما أتَیتُم بِهِ (/ آمَنتُم بِهِ) ، کافِرٌ بِعَدُوِّکُم وبِما کَفَرتُم بِهِ، مُستَبصِرٌ بِشَأنِکُم وبِضَلالَهِ مَن خالَفَکُم ، مُوالٍ لَکُم ولِأَولِیائِکُم، مُبغِضٌ لِأَعدائِکُم ومُعادٍ لَهُم، وسِلمٌ لِمَن سالَمَکُم وحَربٌ لِمَن حارَبَکُم، مُحَقِّقٌ لِما حَقَّقتُم، مُبطِلٌ لِما أبطَلتُم، مُطیعٌ لَکُم، عارِفٌ بِحَقِّکُم ، مُقِرٌّ بِفَضلِکُم، مُحتَمِلٌ لِعِلمِکُم، مُحتَجِبٌ بِذِمَّتِکُم، مُعتَرِفٌ بِکُم، مُؤمِنٌ بِإِیابِکُم، مُصَدِّقٌ بِرَجعَتِکُم، مُنتَظِرٌ لِأَمرِکُم، مُرتَقِبٌ لِدَولَتِکُم، آخِذٌ بِقَولِکُم، عامِلٌ بِأَمرِکُم ، مُستَجیرٌ بِکُم، زائِرٌ لَکُم، عائِذٌ بِکُم، لائِذٌ بِقُبورِکُم، مُستَشفِعٌ إلَی اللّهِ عز و جل بِکُم، ومُتَقَرِّبٌ بِکُم إلَیهِ، ومُقَدِّمُکُم أمامَ طَلِبَتی وحَوائِجی وإرادَتی ، فی کُلِّ أحوالی واُموری . مُؤمِنٌ بِسِرِّکُم وعَلانِیَتِکُم، وشاهِدِکُم وغائِبِکُم، وأوَّلِکُم وآخِرِکُم، ومُفَوِّضٌ فی ذلِکَ کُلِّهِ إلَیکُم، ومُسَلِّمٌ فیهِ مَعَکُم، وقَلبی لَکُم مُؤمِنٌ ، ورَأیی لَکُم تَبَعٌ ، ونُصرَتی لَکُم مُعَدَّهٌ، حَتّی یُحیِیَ اللّهُ تَعالی دینَهُ بِکُم ، ویَرُدَّکُم فی أیّامِهِ، ویُظهِرَکُم لِعَدلِهِ، ویُمَکِّنَکُم فی أرضِهِ ، فَمَعَکُم مَعَکُم لا مَعَ عَدُوِّکُم (غَیرِکُم) ، آمَنتُ بِکُم، وتَوَلَّیتُ آخِرَکُم بِما تَوَلَّیتُ بِهِ أوَّلَکُم، وبَرِئتُ إلَی اللّهِ تَعالی مِن أعدائِکُم، ومِنَ الجِبتِ وَالطّاغوتِ وَالشَّیاطینِ وحِزبِهِمُ ، الظّالِمینَ لَکُم، وَالجاحِدینَ لِحَقِّکُم، وَالمارِقینَ مِن وِلایَتِکُم، وَالغاصِبینَ لِاءِرثِکُم، الشّاکّینَ فیکُم، المُنحَرِفینَ عَنکُم (18) ، ومِن کُلِّ وَلیجَهٍ دونَکُم، وکُلِّ مُطاعٍ سِواکُم، ومِنَ الأَئِمَّهِ الَّذینَ یَدعونَ إلَی النّارِ. فَثَبَّتَنِیَ اللّهُ أبَدا ما حَییتُ عَلی مُوالاتِکُم ومَحَبَّتِکُم ودینِکُم، ووَفَّقَنی لِطاعَتِکُم، ورَزَقَنی شَفاعَتَکُم، وجَعَلَنی مِن خِیارِ مَوالیکُم، التّابِعینَ لِما دَعَوتُم إلَیهِ ، وجَعَلَنی مِمَّن یَقتَصُّ آثارَکُم، ویَسلُکُ سَبیلَکُم، ویَهتَدی بِهُداکُم، ویُحشَرُ فی زُمرَتِکُم، ویَکُرُّ فی رَجعَتِکُم، ویُمَلَّکُ فی دَولَتِکُم، ویُشَرَّفُ فی عافِیَتِکُم، ویُمَکَّنُ فی أیّامِکُم، وتَقَرُّ عَینُهُ غَدا بِرُؤیَتِکُم . بِأَبی أنتُم واُمّی ونَفسی وأهلی ومالی، مَن أرادَ اللّهُ بَدَأَ بِکُم، ومَن وَحَّدَهُ قَبِلَ عَنکُم، ومَن قَصَدَهُ تَوَجَّهَ إلَیکُم (19) ، مَوالِیَّ لا اُحصی ثَناءَکُم، ولا أبلُغُ مِنَ المَدحِ کُنهَکُم (20) ، ومِنَ الوَصفِ قَدرَکُم، وأنتُم نورُ الأَخیارِ، وهُداهُ الأَبرارِ، وحُجَجُ الجَبّارِ، بِکُم فَتَحَ اللّهُ وبِکَم یَختِمُ، وبِکُم یُنَزِّلُ الغَیثَ، وبِکُم یُمسِکُ السَّماءَ أن تَقَعَ عَلَی الأَرضِ إلّا بِإِذنِهِ، وبِکُم یُنَفِّسُ الهَمَّ ، وبِکُم یَکشِفُ الضُّرَّ ، وعِندَکُم ما نَزَلَت (21) بِهِ رُسُلُهُ، وهَبَطَت بِهِ مَلائِکَتُهُ، وإلی جَدِّکُم بُعِثَ الرّوحُ الأَمینُ . وإن کانَتِ الزِّیارَهُ لِأَمیرِ المُؤمِنینَ علیه السلام فَقُل: وإلی أخیکَ بُعِثَ الرّوحُ الأَمینُ. آتاکُمُ اللّهُ ما لَم یُؤتِ أحَدا مِنَ العالَمینَ، طَأطَأَ کُلُّ شَریفٍ لِشَرَفِکُم، وبَخَعَ (22) کُلُّ مُتَکَبِّرٍ لِطاعَتِکُم، وخَضَعَ کُلُّ جَبّارٍ لِفَضلِکُم، وذَلَّ کُلُّ شَیءٍ لَکُم، وأشرَقَتِ الأَرضُ بِنورِکُم ، وفازَ الفائِزونَ بِوِلایَتِکُم، بِکُم یُسلَکُ إلَی الرِّضوانِ، وعَلی مَن جَحَدَ وِلایَتَکُم غَضَبُ الرَّحمنِ. بِأَبی أنتُم واُمّی ونَفسی وأهلی ومالی، ذِکرُکُم فِی الذّاکِرینَ، وأسماؤُکُم فِی الأَسماءِ، وأجسادُکُم فِی الأَجسادِ، وأرواحُکُم فِی الأَرواحِ، وأنفُسُکُم فِی النُّفوسِ، وآثارُکُم فِی الآثارِ، وقُبورُکُم فِی القُبورِ، فَما أحلی أسماءَکُم، وأکرَمَ أنفُسَکُم، وأعظَمَ شَأنَکُم، وأجَلَّ خَطَرَکُم، وأوفی عَهدَکُم وأصدَقَ وَعدَکُم . کَلامُکُم نورٌ، وأمرُکُم رُشدٌ، ووَصِیَّتُکُمُ التَّقوی، وفِعلُکُمُ الخَیرُ، وعَادَتُکُمُ الإِحسانُ، وسَجِیَّتُکُمُ الکَرَمُ، وشَأنُکُمُ الحَقُّ وَالصِّدقُ وَالرِّفقُ، وقَولُکُم حُکمٌ وحَتمٌ، ورَأیُکُم عِلمٌ وحِلمٌ وحَزمٌ، إن ذُکِرَ الخَیرُ کُنتُم أوَّلَهُ ، وأصلَهُ وفَرعَهُ ومَعدِنَهُ ، ومَأواهُ ومُنتَهاهُ. بِأَبی أنتُم واُمّی ونَفسی وأهلی ومالی ، کَیفَ أصِفُ حُسنَ ثَنائِکُم، وکَیفَ اُحصی جَمیلَ بَلائِکُم ، وبِکُم أخرَجَنَا اللّهُ مِنَ الذُّلِّ، وفَرَّجَ عَنّا غَمَراتِ الکُروبِ، وأنقَذَنا مِن شَفا جُرُفِ الهَلَکاتِ ومِنَ النّارِ. بِأَبی أنتُم واُمّی ونَفسی، بِمُوالاتِکُم عَلَّمَنَا اللّهُ مَعالِمَ دینِنا، وأصلَحَ ما کانَ فَسَدَ مِن دُنیانا، وبِمُوالاتِکُم تَمَّتِ الکَلِمَهُ، وعَظُمَتِ النِّعمَهُ، وَائتَلَفَتِ الفُرقَهُ، وبِمُوالاتِکُم تُقبَلُ الطّاعَهُ المُفتَرَضَهُ، ولَکُمُ المَوَدَّهُ الواجِبَهُ، وَالدَّرَجاتُ الرَّفیعَهُ وَالمَقامُ المَحمودُ عِندَ اللّهِ تَعالی ، وَالمَکانُ المَعلومُ ، وَالجاهُ العَظیمُ، وَالشَّأنُ الرَّفیعُ ، وَالشَّفاعَهُ المَقبولَهُ ، رَبَّنا آمَنّا بِما أنزَلتَ وَاتَّبَعنَا الرَّسولَ فَاکتُبنا مَعَ الشّاهِدینَ، رَبَّنا لا تُزِغ قُلوبَنا بَعدَ إذ هَدَیتَنا، وهَب لَنا مِن لَدُنکَ رَحمَهً إنَّکَ أنتَ الوَهّابُ، سُبحانَ رَبِّنا إن کانَ وَعدُ رَبِّنا لَمَفعولاً. یا وَلِیَّ اللّهِ (/ یا أولِیاءَ اللّهِ) إنَّ بَینی وبَینَ اللّهِ ذُنوبا لا یَأتی عَلَیها إلّا رِضاکُم، فَبِحَقِّ مَنِ ائتَمَنَکُم عَلی سِرِّهِ، وَاستَرعاکُم أمرَ خَلقِهِ، وقَرَنَ طاعَتَکُم بِطاعَتِهِ، لَمَّا استَوهَبتُم ذُنوبی، وکُنتُم شُفَعائی ، إنّی لَکُم مُطیعٌ، مَن أطاعَکُم فَقَد أطاعَ اللّهَ، ومَن عَصاکُم فَقَد عَصَی اللّهَ، ومَن أحَبَّکُم فَقَد أحَبَّ اللّهَ، ومَن أبغَضَکُم فَقَد أبغَضَ اللّهَ. اللّهُمَّ إنّی لَو وَجَدتُ شُفَعاءَ أقرَبَ إلَیکَ مِن مُحَمَّدٍ وأهلِ بَیتِهِ الأَخیارِ ، الأَئِمَّهِ الأَبرارِ، لَجَعَلتُهُم شُفَعائی، فَبِحَقِّهِمُ الَّذی أوجَبتَ لَهُم عَلَیکَ، أسأَلُکَ أن تُدخِلَنی فی جُملَهِ العارِفینَ بِهِم وبِحَقِّهِم، وفی زُمرَهِ المَرحومینَ بِشَفاعَتِهِم (23) ، إنَّکَ أرحَمُ الرّاحِمینَ، وصَلَّی اللّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِهِ حَسبُنَا اللّهُ ونِعمَ الوَکیلُ. إذا أرَدتَ الاِنصِرافَ فَقُل: السَّلامُ عَلَیکُم یا أهلَ بَیتِ النُّبُوَّهِ ، سَلامَ مُوَدِّعٍ ، لا سَئِمٍ ولا قالٍ (24) ، ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ ، إنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ، سَلامَ وَلِیٍّ غَیرِ راغِبٍ عَنکُم، ولا مُستَبدِلٍ بِکُم ، ولا مُؤثِرٍ عَلَیکُم، ولا مُنحَرِفٍ عَنکُم، ولا زاهِدٍ فی قُربِکُم، لا جَعَلَهُ اللّهُ آخِرَ العَهدِ مِن زِیارَهِ قُبورِکُم، وإتیانِ مَشاهِدِکُم ، وَالسَّلامُ عَلَیکُم . وحَشَرَنِیَ اللّهُ فی زُمرَتِکُم، وأورَدَنی حَوضَکُم، وجَعَلَنی مِن حِزبِکُم وأرضاکُم عَنّی، ومَکَّنَنی مِن دَولَتِکُم، وأحیانی فی رَجعَتِکُم، ومَلَّکَنی فی أیّامِکُم ، وشَکَرَ سَعیی بِکُم، وغَفَرَ ذَنبی بِشَفاعَتِکُم، وأقالَ عَثرَتی بِحُبِّکُم ، وأعلی کَعبی (25) بِمُوالاتِکُم، وشَرَّفَنی بِطاعَتِکُم، وأعَزَّنی بِهُداکُم، وجَعَلَنی مِمَّنِ انقَلَبَ مُفلِحا مُنجِحا، غانِما سالِما، مُعافیً غَنِیّا ، فائِزا بِرِضوانِ اللّهِ وفَضلِهِ وکِفایَتِهِ، بِأَفضَلِ ما یَنقَلِبُ بِهِ أحَدٌ مِن زُوّارِکُم ومَوالیکُم ومُحِبّیکُم وشیعَتِکُم، ورَزَقَنِیَ اللّهُ العَودَ ثُمَّ العَودَ أبَدا ما أبقانی رَبّی، بِنِیَّهٍ صادِقَهٍ، وإیمانٍ وتَقوی وإخباتٍ، ورِزقٍ واسِعٍ حَلالٍ طَیِّبٍ . اللّهُمَّ لا تَجعَلهُ آخِرَ العَهدِ مِن زِیارَتِهِم وذِکرِهِم، وَالصَّلاهِ عَلَیهِم، وأوجِب لِیَ (26) المَغفِرَهَ وَالخَیرَ وَالبَرَکَهَ وَالنّورَ وَالإیمانَ، وحُسنَ الإِجابَهِ، کَما أوجَبتَ (27) لِأَولِیائِکَ العارِفینَ بِحَقِّهِمُ، الموجِبینَ لِطاعَتِهِم، وَالرّاغِبینَ فی زِیارَتِهِمُ ، المُتَقَرِّبینَ إلَیکَ وإلَیهِم. بِأَبی أنتُم واُمّی ونَفسی وأهلی ومالی، اِجعَلونی فی هَمِّکُم (28) ، وصَیِّرونی فی حِزبِکُم، وأدخِلونی فی شَفاعَتِکُم، وَاذکُرونی عِندَ رَبِّکُم، اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ، وأبلِغ أرواحَهُم وأجسادَهُم مَنِّی السَّلامَ، وَالسَّلامُ عَلَیکُم ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ، وصَلَّی اللّهُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وآلِهِ وسَلَّمَ تَسلیما کَثیرا ، وحَسبُنَا اللّهُ ونِعمَ الوَکیلُ. (29)


1- .قال العلّامه المجلسی قدس سره : إنّها أصحّ الزیارات سندا ، وأعمّها موردا ، وأفصحها لفظا ، وأبلغها معنیً ، وأعلاها شأنا (بحار الأنوار : ج 102 ص 144) .
2- .فی تهذیب الأحکام وکتاب من لا یحضره الفقیه : «عبد اللّه » بدل «عمران» .
3- .مختلَف الملائکه : أی محلّ نزولهم وعروجهم (بحارالأنوار : ج 102 ص 134) .
4- .فی المصدر : «معدن الرساله» ، وما أثبتناه من بحار الأنوار والمصادر الاُخری .
5- .النُّهی : هی العقول والألباب (النهایه : ج 5 ص 139 «نها») .
6- .الحِجا : العقل والفطنه (القاموس المحیط : ج 4 ص 315 «حجا») .
7- .فی المصدر : «أئمّه» ، والتصویب من بحار الأنوار والمصادر الاُخری .
8- .فی المصدر : «لدینه» ، والأرجح ما أثبتناه کما فی المصادر الاُخری .
9- .فی المصدر : «کبّرتم» ، والصواب ما أثبتناه کما فی المصادر الاُخری .
10- .فی المصدر : «حکمتم» ، والصواب ما أثبتناه کما فی المصادر الاُخری .
11- .قال الفیروزآبادی : زَهَقَ الشیءُ : هَلَکَ فهو زاهِق (القاموس المحیط : ج 3 ص 243 «زهق») . وقال الفیّومی : زَهَقَ السهمُ : جاوزَ الهَدَفَ إلی ما وراءَه (المصباح المنیر : ص 258 «زهق») . وکلاهما محتمل .
12- .فی المصدر : «وحسابه» ، وما أثبتناه من المصادر الاُخری .
13- .ما بین المعقوفین أثبتناه من بحار الأنوار والمصادر الاُخری .
14- .فی المصدر : «الموصله» ، وما أثبتناه من المصادر الاُخری .
15- .حَدَقُوا بالرجُل وأحدقوا به : أی أحاطوا به (الصحاح : ج 4 ص 1456 «حدق») .
16- .فی المصدر : « . . . حتّی منّ علینا فجعلکم اللّه فی بیوت . . .» ، وما أثبتناه من بحار الأنوار والمصادر الاُخری .
17- .فی المصدر : « . . . درجات أوصیاء المرسلین» ، والتصویب من بحار الأنوار والمصادر الاُخری .
18- .فی بحار الأنوار : «... والشاکّین فیکم ، والمنحرفین عنکم» وهو الأنسب .
19- .فی المصادر الاُخری و بحار الأنوار : «بکم» بدل «إلیکم» .
20- .کُنْهُ الشیء : حقیقته ونهایته (المصباح المنیر : ص 542 «کنه») .
21- .فی المصدر : «ینزل به رسله» ، وما أثبتناه من بحار الأنوار والمصادر الاُخری .
22- .بَخَعَ بالحقّ : أقرّ به وخضع له (الصحاح : ج 3 ص 1183 «بخع») .
23- .فی المصدر : «فی زمره المرجوّین لشفاعتهم» ، وما أثبتناه من بحار الأنوار والمصادر الاُخری .
24- .القِلی : البُغض ؛ (الصحاح : ج 6 ص 2467 «قلا») .
25- .قال الجزری : وفی حدیث قیله «واللّه لا یزال کَعبُکِ عالیا» ؛ هو دعاء لها بالشرَفِ والعُلُوّ . وکلّ شیء علا وارتفع فهو کَعْب (النهایه : ج 4 ص 179 «کعب») .
26- .فی المصدر : «وأوجب إلیَّ» ، والتصویب من بحار الأنوار والمصادر الاُخری .
27- .سقطت کلمه «أوجبت» من المصدر ، وأثبتناها من بحار الأنوار والمصادر الاُخری .
28- .فی المصدر : «همّتکم» ، والتصویب من بحار الأنوار والمصادر الاُخری .
29- .عیون أخبار الرضا علیه السلام : ج 2 ص 272 ح 1 ، تهذیب الأحکام : ج 6 ص 95 ح 177 ، کتاب من لا یحضره الفقیه : ج 2 ص 609 ح 3213 ، المزار الکبیر : ص 523 ، البلد الأمین : ص 297 ، بحار الأنوار : ج 102 ص 127 ح 4 ؛ فرائد السمطین : ج 2 ص 179 ح 463 کلّها نحوه.


8 / 8زیارت هشتم

زیارت جامعه کبیره

(1)عیون أخبار الرضا علیه السلام به نقل از موسی بن عمران (2) نَخَعی : به امام هادی علیه السلام گفتم : ای فرزند پیامبر خدا ! سخنی شیوا و رسا و کامل به من بیاموز تا در زیارت هر یک از شما ، آن را بخوانم . امام علیه السلام فرمود : «هنگامی که به درگاه رسیدی ، بِایست و شهادتین را بگو و غسل کرده باشی . پس چون داخل شدی و قبر را دیدی ، بِایست و سی مرتبه اللّه أکبر بگو . آن گاه ، با آرامش و وقار ، اندکی راه برو و گام هایت را کوتاه و نزدیک به هم بردار و سپس بِایست و سی مرتبه خدای عزوجل را [ با اللّه أکبر گفتن ] بزرگ بدار . سپس به قبر ، نزدیک شو و چهل تکبیر دیگر بگو تا صد تکبیر ، تمام شود . پس از آن بگو : سلام بر شما ، ای خاندان نبوّت ، و جایگاه رسالت ، و محلّ فرود آمدن فرشتگان ، و جایگاه نزول وحی ، و معدن رحمت ، و گنجینه معرفت ، و سراپا بردباری ، و بنیان های بزرگواری ، پیشوایان امّت ها و مالکان نعمت ها ، ارکان نیکوکاران و ستون های بنای خوبان ، پیشوایان بندگان و ارکان بلاد ، درهای ایمان و امانتداران خدا ، فرزندان پیامبران و گزیده فرستادگان و خاندان بهترین بندگانِ پروردگار جهانیان ! رحمت خدا و برکاتش نثارتان باد ! سلام بر امامان هدایت و روشنی بخش تاریکی ها ، نشانه های پرهیزگاری و صاحبان خِردمندی و هشیاری، پناهگاه عالمیان و وارثان پیامبران ، عالی ترین نمودار و بهترین دعوت ، حجّت های خدا بر اهل دنیا و آخرت ! رحمت خدا و برکاتش نثارتان باد ! سلام بر شما که دل هاتان جایگاه معرفت خداست ، و مسکن های برکت خدا ، و معدن های حکمت خدا ، و نگهداران راز خدا ، و حاملان کتاب خدا ، و جانشینان پیامبر خدا ، و فرزندان پیامبر خدا که درود خدا و رحمت و برکاتش بر او و خاندانش باد هستید ! رحمت خدا و برکاتش نثارتان باد ! سلام بر شما که خوانندگان به سوی خدا ، و راه نمایان به خشنودی های او ، و ماندگاران در فرمان خدا ، و کاملان در محبّت خدا ، و مخلصان در یکتایی خدا ، و آشکار سازنده امر و نهی اویید ؛ بندگان بزرگواری که سخنی جز آنچه خدا می گوید ، نمی گویند و جز به فرمان او عمل نمی کنند ! رحمت خدا و برکاتش نثارتان باد ! سلام بر شما ، ای پیشوایان دعوت کننده ، و رهبران هدایت ، و سَروران فرمان روا ، و حامیان دین خدا ، و اهل ذکر ، و صاحبان امر ، و یادگار خدا و برگزیده او ، و حزب خدا و مخزن علم او ، و حجّت خدا و راه او ، و نور و دلیل خدا ! رحمت و برکاتش نثارتان باد ! گواهی می دهم که جز او ، خدایی نیست و شریکی ندارد ، چنان که او خود ، به یکتایی خویش ، گواهی داده است ، و فرشتگان و عالِمان از میان آفریدگان او ، گواهی داده اند . خدایی جز او که عزیز و حکیم است ، نیست . گواهی می دهم که محمّد ، بنده برگزیده او و فرستاده پسندیده اوست که برای هدایت به دین حق فرستاده شده ؛ دینی که بر همگی ادیان ، پیروز می گردد ، هر چند مشرکان را ناگوار آید . گواهی می دهم که شما ، پیشوایان راه شناس و پاک دامن و بزرگوار و مقرّب و پرهیزگار و راستگو و برگزیده اید . فرمانبران خدا و بر پا دارندگان امر او و به جا آورنده آن ، پیروز در سایه بزرگواری او و برگزیدگان به علم او و پسندیدگان غیب اویید تا اسرار الهی را نگه دارید و به قدرت او ، از خاصّان درگاهش باشید . شما را با هدایت خود ، عزّت بخشید و با برهان خویش ، برگزید و به نور خود ، اختیار کرد و به روح خود ، هدایت فرمود . شما را به جانشینی خود در زمین ، پسندید و حجّت های خود بر بندگانش و پشتیبان دینش و نگهدار سِرّش و گنجور علمش و امانتدار حکمتش و ترجمان وحیش و پایه های توحیدش و شاهدان بر آفریدگانش و نشانه هایی بربندگانش و پرتو او در شهرهایش و راه نما بر راه مستقیمش ، قرار داد . شما را از لغزش ها ، باز داشت و از فتنه ها ، در امان داشت و از پلیدی ها پاک کرد و بدی ها را از وجود شما ، بیرون بُرد و به بهترین صورت ، پاکیزه تان ساخت . پس شما ، بزرگی او را ستودید و شأن او را بزرگ داشتید و کرامت او را ارج نهادید و ذکر او را پیوسته بر زبان راندید و پیمان او را با خود ، محکم و عهد طاعتش را موکّد ساختید . از سوی او ، پنهان و آشکار ، خلق را اندرز دادید و با حکمت و پند نیکو ، همه را به راه او خواندید و از جان خود ، در راه رضای او گذشتید و بر آنچه بر شما در این راه رسید ، شکیبایی کردید . نماز را به پا داشتید و زکات را دادید ، به نیکی ، امر کردید و از پلیدی ، نهی نمودید و در راه او ، جهاد کردید ، بدان گونه که سزاوار حقّ او بود ، تا آن که دعوت او را آشکار ساختید و احکام او را بیان نمودید و حدود خدا را اجرا کردید و دستورهایش را منتشر ساختید ، راه و رسم او را پیمودید و به خشنودی او رسیدید ، به قضای او تسلیم شدید و آنچه از فرستادگانِ پیشین رسیده بود ، پذیرفتید . آن که از شما روی گردانْد ، از دین خدا برگشت و آن که همراه شما بود ، به خدا پیوست . آن که در حقّ شما کوتاهی کرد ، نابود گردید . حق ، با شما و از شما و به سوی شماست و شما ، سزاوار آن و معدن آنید . میراث پیامبری ، نزد شماست و بازگشت آفریدگان ، به سوی شما و حسابشان ، بر عهده شماست . شناخت حق از باطل ، نزد شما و نشانه های خدا و مشیّت او ، با شماست . پرتو و دلیل خدا در شما و امور او ، واگذار به شماست . هر که شما را دوست دارد ، خدا را دوست داشته است و هر که با شما دشمنی ورزد ، با خدا دشمنی کرده است . آن که محبّت شما را در دل دارد ، محبّت خدا را داشته است ، و آن که کینه شما را در دل دارد ، کینه خدا را داشته است ، و هر که دامان شما را به دست آورد ، دامان خدا را گرفته است . شمایید راه راست ، و شهیدان این دنیا ، و شفیعان آخرت . شما ، رحمت پیوسته ناگسسته و نشانه پنهان در علم الهی و امانت محفوظ خدایید ؛ دری که مردم ، بِدان نیازمندند . هر که به شما رو آورد ، نجات می یابد ، و آن که رو نیاورد ، کارش به نابودی می کشد . شما مردم را به سوی خدا می خوانید ، به راه او دلالت می کنید ، به او ایمان دارید ، تسلیم او هستید ، فرمانش را اجرا می کنید ، به راهش هدایت کرده ، به کلامش استناد می ورزید . آن که شما را دوست داشت ، به خدا که رستگار شد ، و آن که با شما دشمن بود ، هلاک گشت . هر که شما را انکار کرد ، ناکام شد و آن که از شما جدا شد ، گم راه گردید . آن که به شما توسّل جُست ، رستگار شد و آن که به شما پناه آورد ، ایمنی یافت . آن که شما را تصدیق کرد ، در سلامت است و آن که به دامان شما آویخت ، هدایت شد . هر که راه شما را بپوید ، بهشت ، جایگاه اوست و آن که به مخالفت با شما برخیزد ، آتش ، قرارگاه اوست . هر که به انکار شما برخیزد ، کافر است و آن که با شما پیکار جوید ، مشرک است و آن که شما را رد کند ، در پست ترین مکان دوزخ است . گواهی می دهم که مقام شما در گذشته ، از آنِ شما بوده و اکنون نیز برای شما باقی مانده است . روان ها ، پرتو وجود و فطرت شما ، همگی از یک جنس اند : پاک و پاکیزه اند و هر کدام ، از دیگری پدید آمده است . خداوند ، شما را نورهایی آفرید و در عرشِ خود ، محیط ساخت تا این زمان که بر ما به خاطر وجود شما ، منّت گذاشت . آن گاه ، شما را در خانواده ای قرار داد که مقامی رفیع دارند و به ذکر خدا در آن جا فرمان داد و درود ما را بر شما قرار داد و دوستی مان با شما را ویژه ما کرد تا سرشتمان خوش و جان هایمان پاک و روحمان پاکیزه گردد و گناهانمان ، بخشیده شود. پس ما در پیشگاه خدا ، به لطف و بزرگواری شما ، مسلمان شدیم و به تصدیق مقام شما معترفیم . خداوند ، عالی ترین مقام بزرگواران و بلندترین منزلت مقرّبان و رفیع ترین درجات فرستادگان خود را به شما تفویض کرد ، تا بِدان حد که هیچ کس را یارای پیوستن به شما و برتری جستن از مقام شما و پیش تر رفتن از شما و طمع ورزی به موقعیت شما نیست . هیچ مَلَک مقرّب و هیچ پیامبر فرستاده شده ای ، و هیچ صدّیق و شهید و دانا و نادانی ، و هیچ فرومایه و بلندپایه ای ، و هیچ مؤمن صالح و گنهکار پلیدی ، و هیچ ستمگر سرکش و شیطان عصیانگری ، و نیز خلق هایی که گواه این ادّعایند ، هیچ کدام را چاره ای جز این نیست که در برابر بزرگی کار و موقعیت عظیم و درخشندگی کامل پرتو و درستی منزلت و پا بر جایی مقام و افتخار جایگاه شما نزد خدا ، سرِتعظیم و تصدیق ، فرود آورد . پدر و مادر و اهل و دارایی و خانواده ام فدای شما باد ! خداوند و همه شما را شاهد می گیرم که بر خود شما و بر همه آنچه آورده اید ( / بِدان ایمان آورده اید ) ، گرویده ام و به دشمنانتان و همه آنچه بر آن کفر می ورزید ، کافرم . به مقام شما ، آگاهم و از گم راهی مخالفانتان ، مطّلعم . خودتان و دوستانتان را دوست دارم و دشمنانتان را دشمن می دارم . با کسی که با شما در آشتی باشد ، در آشتی ام و با کسی که با شما بجنگد ، در جنگم . هر چه را ثابت بدانید ، ثابت می شمارم و هر چه را باطل ببینید ، باطل می دانم . مُطیع فرمان شما ، عارف به حقّ شما ، اعتراف کننده به فضل شما ، فراگیرنده از دانش شما و زیر چتر پنهانِ شما هستم . به [ حقّانیت ] شما ، اقرار دارم و تصدیق کننده رجعتتان هستم . منتظر ولایت شما ، در آرزوی حکومت شما ، فراگیرنده گفتار شما ، عامل به فرمان شما ، دست به دامن شما ، زیارتگر و پناه آور و رو کننده به قبور شما هستم . شما را وسیله شفاعت و تقرّب خود به خداوندت و پیشاپیشِ حوائج و خواسته هایم و هر قصدم ، در هر حال و هر کار خود ، قرار می دهم . به اسرار نهان و آشکار ، و شاهد و غایب ، و اوّل و آخر شما ، ایمان دارم و همه این عقاید را به شما می سپارم . به حقیقت ، تسلیمم . قلبم در مقابل شما ، رام است و عقیده ام ، پیروی کننده شماست و آماده یاری شما هستم . تا آن گاه که خداوند ، دین خود را به دست شما زنده کند و شما را برای روزهای خود (ایّامُ اللّه ) ، باز گردانَد و عدل خود را با ظهور شما بگسترد و شما را در پهنه زمین ، قدرت بخشد ، من با شما و همراه شما هستم ، نه با دیگران . به شما گرویدم و اوّل و آخرتان را یکسان ، به ولایت برگزیدم و از دشمنانتان و از بُت و طاغوت و شیطان ها و احزاب ستمگر ، که بر شما ستم کرده اند ، حقّ شما را انکار نموده اند ، از ولایت شما خارج شده اند ، ارثتان را غصب کرده اند ، در حقّانیت مقامتان به تردید افتاده اند و از راه شما منحرف گشته اند ، دوری می جویم . از هر دوستی ، جز شما ، و از هر فرمان روایی ، غیر از شما ، و از همه رهبرانی که مردم را به سوی آتش خدا می خوانند ، بیزارم . خداوند ، تا زنده ام ، مرا بر دوستی و محبّت و دین شما ثابت بدارد و بر اطاعت اوامرتان ، توفیق دهد و شفاعت شما را نصیبم نماید و مرا از بهترین دوستانتان ، از کسانی که از آنچه بِدان خواندید ، پیروی کردند ، قرار دهد ، و مرا از آن کسانی قرار دهد که در پی آثار نیک شما می رود و راه شما را می پوید و به رهبری شما ، ره می پوید و در جمع شما ، محشور می شود و در رجعت ، با شما باز می گردد و در دولت شما ، به حکومت می رسد و به زندگی در آسایش شما مفتخر می شود و در روزگار شما ، فرمان روایی نیرومند می شود و چشمش در آینده ، به دیدار شما ، روشن می گردد . پدر و مادر و خاندان و جان و مالم ، فدای شما باد ! هر که خدا را طلب کند ، از دوستی شما آغاز می کند ، و هر که یگانگی اش را بستاید ، از شما می پذیرد ، و هر که آهنگ او کند ، به شما روی می آورد . ای بزرگواران ! مرا یارای شمارشِ ثنای شما نیست و با ستایش ، به حقیقتِ بزرگی شما نمی توانم رسید . ستایش شما ، مرتبه شما را بیان نمی کند . شما ، فروغ پاکان ، راه نمای نیکان و حجّت های خدایید . او به خاطر شما ، درِ آفرینش را گشوده است و به خاطر شما نیز آن را به پایان می رسانَد . برای شماست که باران را فرود می آوَرَد و آسمان را همچنان نگاه می دارد تا بر زمین ، سقوط نکند ، مگر به فرمان او. اندوه را برای شما از دل مردم می زُداید و پریشانی را برطرف می سازد . هر آنچه فرستادگانش آوردند و فرشتگانش نازل کردند ، همه در نزد شماست ، و روح الأمین (جبرئیل علیه السلام ) ، بر جدّ شما فرود آمده است . و اگر زیارت امیر مؤمنان علیه السلام است ، [به جای جمله آخر] بگو : و روح الأمین ، به برادرت فرود آمده است . خداوند ، به شما چیزی داده که به هیچ یک از جهانیان ، نداده است . هر شرافتمندی پیش شَرَف شما سر فرود آورد و هر گردنکشی برای اطاعت از شما ، تسلیم شد . هر زورمندی ، به بزرگواری شما ، فروتن گشت و همه چیز ، در برابر شما ، کوچکی نمود . زمین ، از پرتو شما روشنی یافت و رستگاران ، به دوستی شما ، رستگار شدند و به بهشت ، راه یافتند و آن کسان که ولایت شما را انکار کردند ، خشم خدا را بر انگیختند . پدر و مادر و جان و خاندان و مالم ، فدای شما باد ! یاد شما بر زبان ذکرگویان ، و نام های شما در میان نام ها ، و پیکرهای شما در میان پیکرها ، و روان های شما در میان روان ها ، و نفْس شما در میان نفْس ها ، و آثار شما جلوه گر در میان اثرها ، و قبرهای شما در میان قبرهاست ؛ امّا چه شیرین است نام هایتان ، و چه بزرگ است روان هاتان ، و چه بلند است مقامتان ، و چه عظیم است پایگاهتان ، و چه پا بر جاست پیمانتان ، و چه راست است وعده تان ! سخن شما ، روشنگر ، فرمان شما ، راه نما ، اندرز شما ، پرهیزگاری ، کار شما ، نیکی ، عادت شما ، نکوکاری ، و خوی شما ، بزرگواری است و مقام شما ، بر حق و راستی و مدارا ، استوار است . گفتارتان ، دستور حتمی است و رأیتان ، مبتنی بر دانایی ، بردباری و دوراندیشی . هر گاه سخنی از نیکی به میان آید ، شما در صف نخستین و شالوده و سرآغاز و شاخه و معدن و پایگاه و سرانجام آنید . پدر و مادر و جان و خاندان و مالم فدای شما باد ! چگونه بزرگواری شما را وصف کنم و آزمون های نیکویی را که بر شما رفته است ، بر شمارم؟ با وجود شما ، خدا ما را از ذلّت ، رهایی داد و اندوه های جانکاه ما را برطرف ساخت و از ورطه مرگ و از آتش [ دوزخ ] ، نجاتمان داد . پدر و مادر و جانم فدای شما باد ! با دل بستگی به شما بود که خداوند ، حقایق دین را به ما آموخت و فسادهایی را که در دنیای ماست ، اصلاح نمود و به موهبت دوستی شما ، کلمه[ ی توحید ] به حدّ کمال خود رسید و نعمت ، افزایش یافت و پراکندگی ، به همبستگی بدل گردید . به موهبت دوستی شما ، عبادات واجب ما پذیرفته می شود . خداوند ، دوستی شما را بر همگان ، واجب نمود و پایگاه عالی، مقام شایسته، منزلت رفیع، جلالت قدر و شفاعت مقبول ، برای شماست . پروردگارا ! به آنچه نازل فرمودی ، ایمان آوردیم و از فرستاده ات ، پیروی کردیم . پس نام ما را در زمره گواهان ، ثبت فرما و دل هایمان را پس از آن که هدایت کردی ، به باطل ، متمایل مساز و از سوی خود ، رحمت عنایت فرما ، که تو بسیارْ بخشنده ای . منزّهی پروردگار ما و به راستی ، وعده پروردگار ما ، قطعی است ! ای ولیّ خدا (/ ای اولیای خدا) ! همانا میان من و خدا ، گناهانی است که جز با خشنودی شما ، آن گناهان ، زدوده نخواهند شد . پس سوگند به آن که راز خود را به شما سپرده و امر بندگان خود را به شما وا گذاشته و اطاعت از شما را با اطاعت از خود ، قرین ساخته است ، برای من از خدا آمرزش بخواهید و در پیشگاهش شفاعت کنید . من ، فرمان بُردار شمایم که فرمان بُرداری شما ، اطاعت از خداست و آن که از شما نافرمانی کند ، خدا را نافرمانی کرده است. هر که شما را دوست بدارد ، خدا را دوست داشته است و هر که شما را دشمن بدارد ، با خدا دشمنی کرده است . خدایا ! اگر شفیعانی نزدیک تر به تو از محمّد و خاندان برگزیده او ، آن پیشوایان نیکوکار ، می یافتم ، آنان را شفیع خود قرار می دادم . سوگند به حقّی که آنان در پیش تو دارند ، از تو می خواهم که مرا در زمره شناسندگان ایشان و حقّ ایشان ، قرار دهی ؛ در زمره کسانی که از شفاعت ایشان بهره مندند ، که تو مهربان ترینِ مهربانانی . و درود خدا بر محمّد و خاندان او باد ! خداوند ، ما را بس است و بهترین کارساز است . هنگام بازگشت [ و خداحافظی ] بگو : سلام بر شما ، ای خاندان نبوّت ؛ سلام خداحافظی ، امّا نه از سرِ ملالت یا نفرت ، و رحمت و برکات خدا نثارتان باد که تو ستوده و بزرگی ؛ سلامِ دوستی که از شما ، روی گردان نیست و شما را با کسی ، عوض نمی کند و هیچ کس را بر شما ، مقدّم نمی دارد و از شما ، کناره نمی گیرد و به نزدیک شدن به شما ، بی رغبت نیست ! خداوند ، آن را آخرین زیارت قبرهایتان و آمدن به مرقدهایتان قرار ندهد . درود بر شما ! و خداوند ، مرا در زمره شما محشور کند و بر حوضتان در آورد و از حزب شما ، قرار دهد و از من ، خشنودتان سازد و در دولت شما ، جایم دهد و در رجعتِ شما ، زنده ام کند و در روزگارتان ، مرا مُلک دهد و کوشش من را با شما سپاس بگزارد و از گناهم با شفاعت شما ، در گذرد و از لغزشم با محبّت شما ، در گذرد و درجه ام را با دوستی شما ، بالاتر ببرد و با طاعت شما ، شرافتم بخشد و به هدایت شما ، عزیزم بدارد و مرا از کسانی قرار دهد که رستگار و کامیاب و با دست پُر و سلامت و در آسایش و بی نیاز و دست یافته به رضایت و لطف و کفایت خداوند ، باز می گردند ، به برترین گونه ای که یکی از زائران ، وابستگان ، دوستداران و شیعیان شما باز می گردد . خداوند ، بازگشت دوباره و دوباره را تا هر گاه که خداوند ، مرا باقی می گذارد ، روزی ام کند ، با نیّتی درست و ایمان و پروا و خشوع و روزیِ گسترده و حلال و پاک . خدایا ! این را آخرین زیارت و یادکرد من از ایشان و درود فرستادن بر آنان ، قرار مده ، و آمرزش و خیر و برکت و نور و ایمان و اجابت نیکو را برای من ، واجب بگردان ، همان گونه که برای دوستانت آن دوستانی که عارف به حقّ ایشان اند واجب کردی ؛ آنان که اطاعت ایشان را واجب دانستند ، به زیارت آنان ، راغب اند ، و تقرّب جویان به تو و ایشان اند . پدر و مادر و جان و خانواده و دارایی ام ، فدای تو باد ! به من نیز بیندیشید و مرا جزو حزبتان کنید و در شفاعتتان ، وارد کنید و پیش خداوندتان ، یاد آورید . خدایا ! بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و سلام مرا به جان ها و پیکرهایشان برسان . سلام و رحمت و برکات خدا بر شما باد ! و خدا بر سَرور ما محمّد و خاندانش درود و سلامِ فراوان بفرستد ! و خداوند ، ما را کافی است . او بهترینِ کفایت کنندگان است» .

.

1- .علّامه مجلسی گفته است : این زیارت ، صحیح ترینِ زیارت ها از نظر سند ، و فراگیرترینِ آنها [ از نظر متن ] وشیواترین و بلیغ ترین و بلندمرتبه ترینِ آنهاست .
2- .در تهذیب الأحکام و کتاب من لا یحضره الفقیه ، به جای «عمران» ، «عبد اللّه »آمده است .



الفصل التاسع : الزِّیاراتُ المُطلَقَهُ9 / 1ما یُزارُ بِهِ سَیِّدُ الشُّهَداءِ علیه السلام خاصَّهًالزِّیارَهُ الاُولیکامل الزیارات عن أبی الصباح أو أبی بصیر عن أبی عبد اللّه [الصادق] علیه السلام ، قال :قُلتُ : کَیفَ السَّلامُ عَلَی الحُسینِ بنِ عَلِیٍّ علیه السلام ؟ قالَ : تَقولُ : السَّلامُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، لَعَنَ اللّهُ مَن قَتَلَکَ ، ولَعَنَ اللّهُ مَن أعانَ عَلَیکَ ، ومَن بَلَغَهُ ذلِکَ فَرَضِیَ بِهِ ، أنَا إلَی اللّهِ مِنهُم بَریءٌ . (1)

الزِّیارَهُ الثّانِیَهُکامل الزیارات عن معاویه بن عمّار :قُلتُ لِأَبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام : ما أقولُ إذا أتَیتُ قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام ؟ قالَ : قُل : السَّلامُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، رَحِمَکَ اللّهُ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، لَعَنَ اللّهُ مَن قَتَلَکَ ، ولَعَنَ اللّهُ مَن شَرِکَ فی دَمِکَ ، ولَعَنَ اللّهُ مَن بَلَغَهُ ذلِکَ فَرَضِیَ بِهِ ، أنَا إلَی اللّهِ مِن ذلِکَ بَریءٌ . (2)

.

1- .کامل الزیارات : ص 392 ح 637 و ص 385 ح 632 عن عامر بن جذاعه ولیس فیه «ولعن اللّه من أعان علیک» ، بحار الأنوار : ج 101 ص 172 ح 24 و ص 167 ح 19 .
2- .کامل الزیارات : ص 374 ح 620 و ص 393 ح 638 عن أبی همام ، تهذیب الأحکام : ج 6 ص 115 ح 203 ولیس فیهما «صلّی اللّه علیک یا أبا عبد اللّه ، رحمک اللّه یا أبا عبد اللّه » ، بحار الأنوار : ج 101 ص 163 ح 7 و ص 172 ح 25 .